0

GEO5

Ayuda en línea

Tree
Settings
Programa:
Idioma:

Stateczność wewnętrzna gabionu

Wewnętrzna stateczność konstrukcji z gabionów analizowana jest za pomocą:

Analiza łączeń pomiędzy poszczególnymi blokami jest przeprowadzana w oknie dialogowym „Wymiarowanie”. Konstrukcja ponad blokiem jest obciążana parciem czynnym, a odpowiednie siły wyznaczane są w ten sam sposób, co analiza całej ściany. W analizie stosuje się luźne wypełnienie - nie ręcznie nakładane wypełnienie skalne - ale jego efekt można symulować za pomocą bardzo wysokiego kąta tarcia wewnętrznego. Istnieje możliwość założenia, że po upływie pewnego czasu na skutek działania wypełnienia kruszywem naprężenie w siatkach spada. Poszczególne przekroje ściany gabionu sprawdzane są ze względu na maksymalne naprężenie normalne i ścinające. Za pomocą tych zmiennych istnieje możliwość zmodyfikowania zbocza lica konstrukcji poprzez utworzenie tarasów lub zwiększenie zbocza lica ściany α.

Założenie obciążenia przyłożonego do podstawy bloku przedstawiono schematycznie na następującym rysunku:

Obciążenie u podstawy bloku

Normalne naprężenie w środku podstawy bloku wyznaczane jest z:

gdzie:

N

-

normalna wypadkowa obciążenia działającego na podstawę bloku

B

-

szerokość górnego bloku

e

-

mimośrodowość

M

-

moment działający na podstawę bloku

h

-

wysokość podstawy bloku

γ

-

ciężar jednostkowy materiału podstawy bloku

α

-

nachylenie gabionów

Parcie działające na ścianę dolnego bloku wyznaczane jest jako zwiększone parcie czynne:

gdzie:

φd

-

kąt obliczeniowy wewnętrznego tarcia materiału dolnego bloku

cd

-

spójność obliczeniowa materiału dolnego bloku

γ

-

ciężar jednostkowy materiału dolnego bloku

h

-

wysokość dolnego bloku

B

-

szerokość górnego bloku

α

-

nachylenie gabionu

T

-

średnia wartość parcia działającego na lico dolnego bloku

σ

-

maksymalne normalne naprężenie działające na dolny blok

Kr

-

współczynnik spoczynkowego parcia gruntu

Ka

-

współczynnik czynnego parcia gruntu

Szerokości siatek dolnego bloku na jeden metr bieżący ściany gabionu wynosi:

gdzie:

Dupp

-

szerokość górnej siatki pomiędzy blokami obciążonymi siłami rozciągającymi

Dtotal

-

ogólna szerokość siatek obciążonych siłami ściskającymi T

v

-

odstępy pomiędzy pionowymi siatkami

h

-

wysokość dolnego bloku

Program pozwala na analizę gabionów z prostą i podwójną siatką umieszczoną pomiędzy blokami. Dla podwójnych siatek, wprowadzone naprężenie rozciągające siatki (okno dialogowe „Edycja materiału”) powinno być dwukrotnie większe od wartości przyjętej dla prostych siatek.

Geometria gabionów

Pruebe GEO5. Gratis.